برای تایید تشخیص افتادگی روده کوچک، پزشک معاینه لگن را انجام می دهد. در طول معاینه، پزشک ممکن است از شما بخواهد که یک نفس عمیق بکشید و آن را در حالی که به سمت پایین حرکت می‌کنید نگه دارید (مانور والسالوا) که احتمالاً باعث برآمدگی روده کوچک افتاده به سمت پایین می‌شود. اگر پزشک در حالی که روی تخت معاینه دراز کشیده اید نتواند تأیید کند که افتادگی دارید، ممکن است در حالی که ایستاده اید معاینه را تکرار کند.


اطلاعات بیشتر

رفتار

انواع پساری

کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

در افتادگی روده باریک معمولاً اگر علائم، شما را آزار ندهد نیازی به درمان ندارد. اگر پرولاپس پیشرفته با علائم آزاردهنده داشته باشید، جراحی ممکن است موثر باشد. اگر می خواهید از جراحی اجتناب کنید، اگر جراحی بسیار خطرناک باشد یا اگر می خواهید در آینده باردار شوید، روش های غیرجراحی در دسترس هستند.

 

گزینه های درمانی برای افتادگی روده کوچک عبارتند از:

مشاهده. اگر پرولاپس علائم واضحی نداشته باشد، نیازی به درمان ندارید. اقدامات ساده خودمراقبتی، مانند انجام تمریناتی به نام تمرینات کگل برای تقویت عضلات لگن، ممکن است علائم را تسکین دهد. اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین و یبوست ممکن است احتمال بدتر شدن افتادگی را کاهش دهد.

پساری. یک وسیله سیلیکونی، پلاستیکی یا لاستیکی که در واژن قرار داده می شود، از بافت برآمده حمایت می کند. پساری ها در سبک ها و اندازه های مختلفی وجود دارند. پیدا کردن مورد مناسب مستلزم آزمون و خطا است. 

عمل جراحی. جراح می تواند برای ترمیم افتادگی از طریق واژن یا شکم، با یا بدون کمک رباتیک، عمل جراحی انجام دهد. در طول عمل، جراح روده کوچک افتاده شده را به جای خود برمی گرداند و بافت همبند کف لگن را سفت می کند. گاهی اوقات، بخش های کوچکی از مش مصنوعی ممکن است برای حمایت از بافت های ضعیف استفاده شود.

 

افتادگی روده کوچک معمولاً عود نمی کند. با این حال، آسیب بیشتر به کف لگن می تواند با افزایش فشار لگن اتفاق بیفتد، به عنوان مثال با یبوست، سرفه، چاقی یا بلند کردن اجسام سنگین.



  • شیوه زندگی و درمان های خانگی

  • بسته به شدت بیماری، این اقدامات خودمراقبتی ممکن است علائم مورد نیاز را تسکین دهد:

    تمرینات کگل را برای تقویت عضلات لگن و حمایت از بافت های ضعیف واژن انجام دهید.

    با نوشیدن مایعات زیاد و خوردن غذاهای پر فیبر مانند غلات کامل و میوه ها و سبزیجات تازه از یبوست جلوگیری کنید.

    از بلند کردن وسایل سنگین خودداری کنید.

    سعی کنید سرفه را کنترل کنید.

    اگر اضافه وزن دارید یا چاق هستید وزن خود را کاهش دهید.

    برای حرکت روده های خود از پایین آمدن خودداری کنید. برای تخلیه روده تحتانی خود به عملکرد طبیعی کولورکتال خود تکیه کنید.


     

     

    تمرینات کگل

    تمرینات کگل عضلات کف لگن را تقویت می کند که تا حدی از رحم، مثانه و روده حمایت می کند. کف لگن قوی حمایت بهتری از اندام های لگن می کند، از بدتر شدن پرولاپس جلوگیری می کند و علائم مرتبط با افتادگی اندام لگن را تسکین می دهد.

     

    برای انجام تمرینات کگل مراحل زیر را دنبال کنید:

    عضلات کف لگن خود را منقبض کنید - ماهیچه هایی که برای توقف ادرار استفاده می کنید.

    انقباض را به مدت پنج ثانیه نگه دارید، سپس پنج ثانیه استراحت کنید. (اگر این کار خیلی سخت است، با نگه داشتن دو ثانیه و استراحت برای سه ثانیه شروع کنید.)

    کار کنید تا انقباض را هر بار 10 ثانیه نگه دارید.

    حداقل سه ست 10 تکراری هر روز را هدف گذاری کنید.

    در مورد اینکه آیا از عضلات مناسب استفاده می کنید یا خیر، از پزشک خود بخواهید که بازخورد بدهد. تمرینات کگل زمانی که توسط فیزیوتراپیست آموزش داده شود و با بیوفیدبک تقویت شود، ممکن است بیشترین موفقیت را داشته باشند. بیوفیدبک شامل استفاده از دستگاه‌های نظارتی است که به شما در سفت کردن عضلات مناسب، با شدت و مدت زمان بهینه کمک می‌کند.

     

    هنگامی که روش مناسب را یاد گرفتید، تقریباً در هر زمان می توانید تمرینات کگل را با احتیاط انجام دهید، چه پشت میز خود بنشینید یا روی کاناپه استراحت کنید.

     

     

    آماده شدن برای قرار ملاقات

    اولین قرار ملاقات ممکن است با پزشک مراقبت های اولیه یا با دکتر متخصص زنان متخصص اورولوژی باشد.

     

     

    آنچه می توانید انجام دهید

    در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

    فهرستی از علائمی که داشته اید و مدت زمان آن را تهیه کنید.

    اطلاعات کلیدی پزشکی خود را فهرست کنید، از جمله سایر شرایطی که تحت درمان هستید و هر گونه دارو، ویتامین یا مکملی که مصرف می کنید.

    در صورت امکان، یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید تا کمک کند تمام اطلاعاتی را که دریافت می کنید به خاطر بسپارید.

    سوالاتی را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید و در صورت کوتاه شدن زمان، ابتدا مهمترین آنها را فهرست کنید.

     

    برای پرولاپس روده کوچک، سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

    آیا افتادگی باعث علائم من می شود؟

    چه روش درمانی را پیشنهاد می کنید؟

    اگر تصمیم بگیرم پرولاپس را درمان نکنم چه اتفاقی می افتد؟

    خطر تکرار این مشکل در هر زمان در آینده چیست؟

    آیا برای جلوگیری از پیشرفت باید محدودیتی را رعایت کنم؟

    آیا اقداماتی برای خودمراقبتی وجود دارد که بتوانم انجام دهم؟

    آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟

    از پرسیدن سؤالات دیگر در طول قرار ملاقات خود دریغ نکنید.

     

     

    از پزشک خود چه انتظاری دارید

    پزشک ممکن است سوالاتی بپرسد، مانند:

     

    چه علائمی دارید؟

    اولین بار چه زمانی متوجه این علائم شدید؟

    آیا علائم با گذشت زمان بدتر شده است؟

    آیا درد لگن دارید؟ اگر بله، شدت درد چقدر است؟

    آیا به نظر می رسد چیزی باعث ایجاد علائم شود، مانند سرفه یا بلند کردن اجسام سنگین؟

    آیا نشت ادرار (بی اختیاری ادرار) دارید؟

    آیا سرفه مداوم (مزمن) یا شدید داشته اید؟

    آیا اغلب در حین کار یا فعالیت های روزانه اجسام سنگین را بلند می کنید؟

    آیا در هنگام اجابت مزاج فشار می آورید؟

    آیا شرایط پزشکی دیگری دارید؟

    چه داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی مصرف می کنید؟

    آیا باردار بوده اید و زایمان طبیعی داشته اید؟

    آیا می خواهید در آینده بچه دار شوید؟

مطالب مرتبط